بررسی مشخصات مکانیکی بتن های خودتراکم حاوی الیاف شیشه و زئولیت

نوع مقاله : مقاله علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، واحد فومن و شفت، دانشگاه آزاد اسلامی، فومن و شفت، ایران

2 مربی، گروه مهندسی عمران، واحد فومن و شفت، دانشگاه آزاد اسلامی، فومن و شفت، ایران

چکیده

امروزه استفاده از مواد پوزولانی یکی از راهکارهای بهبود مقاومت بتن می باشد. واکنشهای پوزولانی موجب پرشدن حفرات موجود در بتن و در نتیجه افزایش مقاومت مکانیکی بتن میشود. زئولیت یکی از پوزولانهای طبیعی است که در ایران به وفور یافت میشود و به راحتی قابل استخراج و فرآوری است. در این تحقیق آزمایشگاهی به بررسی 2 پارامتر مربوط به خواص مکانیکی یعنی مقاومت فشاری و کششی بتن های خود تراکم حاوی زئولیت و الیاف شیشه پرداخته شده است. برای این منظور متغیرهای مورد بررسی شامل میزان زئولیت و الیاف شیشه ی مصرفی می باشد؛ بر این اساس و با توجه به تحقیقات انجام شده در زمینه ی بتن های حاوی زئولیت و الیاف شیشه و بررسی خصوصیات مربوط به آنها ،میزان جایگزینی زئولیت به میزان 0، 10 و 20 درصد وزنی سیمان و میزان الیاف شیشه نیز برابر 0، 5/0 و 1 درصد وزنی سیمان در نظر گرفته شده است؛ بدین ترتیب و با توجه مقادیر اشاره شده تعداد 9 طرح اختلاط مختلف ساخته شد و پس از انجام آزمایش های مربوط به بتن سخت شده شامل آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی که برروی نمونه های مورد نظر انجام گردید، نتایج حاصل نشان داد که استفاده از زئولیت در بتن خودتراکم سبب افزایش که مقاومت فشاری بتن در مقایسه با نمونه های بدون زئولیت در تمامی حالت ها شده است؛ بطوریکه در بیشترین و کمترین حالت مقاومت فشاری نمونه های حاوی زئولیت به ترتیب به میزان 24/13 و 82/8 درصد نسبت به نمونه های بدون زئولیت افزایش یافته است. همچنین استفاده از 10 درصد زئولیت در مقایسه با 20 درصد زئولیت نقش اثر گذارتری برروی مقاومت فشاری 28 روزه ی بتن های خودتراکم حاوی زئولیت و الیاف شیشه دارد؛ از سوی دیگر مقایسه ی درصد تغییرات مقاومت کششی 28 روزه نمونه ها با هدف بررسی اثر الیاف نشان می دهد که استفاده از 1 درصد الیاف در بتن های حاوی الیاف شیشه و زئولیت در مقایسه با استفاده از 50/0 درصد الیاف شیشه تاثیرگذارتر بوده است؛ بطوریکه سبب شده مقاومت کششی بتن به طور قابل توجهی افزایش یابد. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات


[1]-احمدی، ج.، عزیزی، ح.، کوهی، م.، 1394، بررسی تأثیر زئولیت در عیارهای مختلف سیمان بر روی مقاومت و نفوذ پذیری بتن، فصلنامه علمی- پژوهشی تحقیقات بتن، دوره 8، شماره، زمستان، ص 5-18. 
[2]- رنجبر تکمیلی، م. م.، مدندوست، ر.، ملک دوست، ج.، 1391، مطالعه ی مقایسه ای تغییرات مقاومت بتن های خودتراکم و معمولی در دیوارهای بتنی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی و مهندسی.
[3]- صدر ممتازی، ع.، کهنی خشکبیجاری، ر.، لطفی عمران، ا.، 1394، خواص مهندسی و دوام بتن خود تراکم حاوی ذرات نانو سیلیس با رویکرد دستیابی به درصدهای بهینه الیاف ، فصلنامه علمی- پژوهشی تحقیقات بتن ، دوره 8، شماره 2، زمستان، ص 19-34.
[4]-مدندوست، ر.، رنجبر، م. م.، موسوی، ی.، 1392، بررسی تاثیر استفاده ترکیبی از دودۀ سیلیس و زئولیت بر خواص بتن تازه و سخت شده خودتراکم، فصلنامه علمی و پژوهشی تحقیقات بتن، دوره 6، شماره 1، ص 53-71.
[5]- اسماعیل نیا، ع.، فریدی، م. م.، 1393، رابطة مقاومت فشاری با مقاومت کششی و ضریب کشسانی در بتن خودتراکم حاوی سنگ دانه بازیافتی و زئولیت طبیعی، فصلنامه علمی و پژوهشی تحقیقات بتن، دوره 7، شماره 1، ص 7-22.
[6]- ممتازی، ص.، بی ریا، ا.، باقری، ک.، 1392، بررسی ومطالعه آزمایشگاهی بتن های مسلح به الیاف شیشه (GFRC)، هفتمین کنگره ملی مهندسی عمران، دانشکده مهندسی شهید نیکبخت، زاهدان.
[7]- نجیمی م.، 1391، بررسی خواص بتن های حاوی پوزولان زئولیت، گزارش شماره 89، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، تهران.
 [8]- Sersale R., 1980, Structure and characterization of pozzolans and fly ashes, In: Proceedings 
[9]- Malquori G., 1962, Portland-Pozzolana cement. In: Proceedings of the 4th international symposium on chemistry of cement, Washington, US Department of Commerce; pp.983-.6001
[10]- Zhang, Z., Guo. J., and Liang, C., 1995, Contribution of zeolite to the hydration of cement, In: Mumpton FA Ed. Proceedings of the 4th international conference on occurrence, properties, utilization of natural zeolites. New York; pp.221-.3
[11]-Li, H., Zhang, M. H. and Ou, J., 2006, Abration resistance of concrete containing nano-particle s for pavement, Water, pp 1262-.6621
[12]- Soroushian, P., 1986, Secondary Reinforcement Adding Cellulose Fibers, ACI, Concrete International, 28-83.