یکی از بحثهای پیچیده و مبهم علوم مهندسی زلزله بحث پیشبینی زمین لرزه است و تلاشهای صورت گرفته در این راستا درصورتیکه از یک پایه فنی مناسب برخوردار باشد با اهمیت خواهند بود. زلزلههای متوالی بوقوع پیوسته اخیر در نواحی مختلف ایران حاکی از بروز یک رژیم لرزهخیزی خاص در این کشور و مشوقی جهت بررسی ابعاد مختلف این پدیده میباشند. در این تحقیق آنالیزهایی برروی دادههای کاتالوگ پژوهشگاه زلزلهشناسی و مهندسی زلزله انجام و به عنوان یک عامل تعیینکننده، پارامتر b رابطه گوتنبرگ-ریشتر مورد محاسبه قرار گرفته است. از آنجا که وجود روند کاهشی در مقادیر وابسته به زمان این پارامتر لرزهای میتواند بیانگر تجمع تنش در منطقه مورد مطالعه باشد، برای بررسی احتمال وقوع زلزلههای حاصل از تجمع تنش در مناطق مختلف، کشور ایران به 29 ناحیه تقسیم گردیده و در هر ناحیه پارامتر b در بازه زمانی بین سالهای 1388 الی 1396 محاسبه گردیده است. نتایج بدست آمده بسیار جالب توجه بوده و مطابقت کامل با آنچه اخیراً در مناطق مختلف ایران اتفاق افتاده دارد بطوریکه زلزلههای بوقوع پیوسته بین سالهای 1396 الی 1397 همگی صدق ادعای این پهنه بندی را تایید می کنند و لذا این نقشه پهنهبندی میتواند نواحی مربوط به وقوع زمین لرزههای آینده را به نمایش گذارد.