مطالعه‌ی برآورد آبدهی با استفاده از روش جاستین و مقایسه آن با روش‌های تجربی (مطالعه موردی: زیرحوضه‌های البرز مرکزی)

نوع مقاله : مقاله علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دکترای مهندسی عمران، مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،تهران، ایران

2 استادیار گروه مهندسی عمران، مهندسی آب و سازه های هیدرولیکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارس، جلفا، ایران

چکیده

آبدهی و تعیین ارتفاع رواناب از اساسی‌ترین عناصر هیدرولوژیکی یک حوضه در ارتباط با سیل خیزی منطقه محسوب می‌گردد به طوری که هرگاه شدت بارندگی از ظرفیت نفوذ آب به درون خاک بیشتر باشد، رواناب سطحی بر روی حوضه جاری می‌شود و با توجه به این که خصوصیات فیزیوگرافی حوضه نسبتا ثابت است، بین بارش و رواناب یک رابطه مستقیم می‌توان برازش داد. لذا در این تحقیق با استفاده از داده‌های فیزیوگرافی و بارش به بررسی مقدار رواناب در زیرحوضه‌های البرز مرکزی با استفاده از روش‌های جاستین، ایکار، کتاین، England، ورموئل و خوزلا پرداخته می‌شود، نتایج نشان می‌دهد که می‌توان بین ارتفاع رواناب به روش جاستین و سایر روش‌های ذکر شده یک رابطه توانی و بین بارش و رواناب در روش‌های مختلف یک رابطه خطی برازش داد. که برآورد رواناب با استفاده از روش ایکار دارای RMSE=0.0506 ، به روش جاستین بسیار نزدیک می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


1- Subramanya, K., 2006, Engineering Hydrology, McGraw-Hill, Newdelli, Second Edition, 392 p.
2- محمدپور، م.، آخوند علی، ع.، نساجی زواره، م.، 1386، برآورد آبدهی در حوضه‌های فاقد آمار به روش ایکر و جاستین (مطالعه موردی حوضه آبخیز رودخانه‌های اعلا و رودزرد)، نهمین سمینار سراسری آبیاری و کاهش تبخیر، کرمان.
3- خدادادی، س.، 1389، برآورد رواناب سطحی زیرحوضه‌های بدون آمار شمالشرق دریاچه ارومیه به دو روش جاستین و SCS با استفاده از GIS، اولین همایش ملی مدیریت منابع آب اراضی ساحلی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
4- عبدالله وند، ا.، 1390، ارزیابی روش‌های جاستین، ایکار و کوتاین در برآورد آبدهی حوزه آبخیز کوه بازو، پنجمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران (مدیریت پایدار بلایای طبیعی)، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
5- همتی، م.، طالبی، ر.، 1392، برآورد آبدهی متوسط سالانه حوضه‌های آبخیز با استفاده از مدل‌های تجربی (مطالعه موردی حوضه آبخیز درکه)، اولین کنفرانس هیدرولوژی مناطق نیمه خشک، سنندج.
6- عطفی، غ. و همکاران، 1393، ارزیابی روش‌های تجربی جاستین، ایکار و کتاین در برآورد آبدهی حوضه اهرچای، اولین کنفرانس ملی مهندسی عمران و توسعه پایدار ایران.
7 تیموریان، م.، فرزادیان، ع.، بهشتی راد، م.، 1393، ارزیابی روش‌های تجربی برآورد رواناب در حوضه آبخیز بوشیگان، اولین همایش ملی بهداشت محیط، سلامت و محیط زیست پایدار، همدان.
8- حاجی علی گل، س.، امیدواری نیا، م.، 1394، برآورد میزان رواناب خروجی از واحدهای هیدرولوژیک با استفاده از داده‌های هواشناسی و کاربرد اراضی و انتخاب مناسب‌ترین روش جهت آبدهی واحدها (مطالعه موردی حوزه چلو اندیکا)، دهمین سمینار بین المللی مهندسی رودخانه، اهواز.
9- روشنی، ح.، داده، ف.، علیزاده، ر.، مصطفی زاده، ر.، 1394، ارزیابی روش‌های برآورد آبدهی جریان و عوامل موثر بر آن در حوضه آبریز گرگان رود، دومین همایش ملی صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه محقق اردبیلی.
10- خاشعی سیوکی، ع.، ناظری تهرودی، م.، 1398، ارزیابی روش‌های تجربی در برآورد آبدهی سالانه حوضه آبریز کال شور، سمپوزیوم ملی قنات بلده فردوس.
11- جندقی، ن.، سلیمی، م.، 1398، بررسی کارایی مدل تجربی خوزلا جهت برآورد رواناب در حوزه آبخیز رامیان استان گلستان، دومین همایش ملی مدیریت منابع طبیعی با محوریت آب سیل و محیط زیست، گنبد، گلستان.
12-  عبادی، ز.، حسینی، ز.، ملکی نژاد، ح.، طالبی، ع.، رونما، ر.، 1400، بررسی کارایی سیستم اطلاعات جغرافیایی در برآورد ارتفاع رواناب با روش SCS-CN مطالعه موردی: حوضه باغان (جم و ریز)، نشریه تخریب و احیا اراضی طبیعی، شماره 3، دوره 2
13- پرواز، م.، شاهویی، س.و.، 1401، برآورد رواناب سالانه حوضه دریاچه ارومیه استان کردستان با استفاده از مدل AWBM، دومین کنفرانس بین المللی مهندسی معدن و زمین شناسی، تهران.
14- Khosravi, Kh., Mirzai, H.,Saleh,I., 2013, Assessment of Empirical Methods of Runoff Estimation by Statistical Test (Case study: Banadaksadat Watershed, Yazd Province), International Journal of Advanced Biological and Biomedical Research, 1, 3, 285-301.